جوان آنلاین: ناکامی بوکس در کسب سهمیه المپیک پاریس ورزش ایران را شوکه کرد.
پرواضح بود که دیر یا زود این اتفاق رخ می‌دهد. سال‌ها قبل بود که احسان روز‌بهانی تأکید داشت با وجود بالاتر‌بودن استعداد ایرانی‌ها نسبت به آلمان‌ها، بوکس ایران کشتی به گل نشسته است و شرایط خوبی ندارد. علاوه بر او، بسیاری از ورزشکاران، کارشناسان، پیشکسوتان و دوستداران این رشته بر این باور بودند که اگر امکانات و توجه به بوکس ایران بیشتر باشد، مطمئناً بهتر از هر کشور و هر رقیبی نتیجه می‌گیرد، اما واکنش مسئولان نسبت به گلایه‌ها و اعتراض‌ها، یادآور ضرب‌المثل نرود میخ آهنین بر سنگ بود! به طوری که امروز در کمال ناباوری بوکس ایران بعد از هشت دوره حضور در المپیک، حسرت حضور در پاریس را می‌خورد چراکه در آخرین گزینشی المپیک هم ناکام بود و بانکوک را با دست خالی و حسرتی فراموش‌نشدنی ترک کرد.
تیم ایران با ترکیب مهدی پرویزی، دانیال شه‌بخش، علی حبیبی‌نژاد، کسری طهماسبی، میثم قشلاقی، علی فتحی و روزبه صفری راهی بانکوک شده بود و انتظار می‌رفت در حالی تایلند را ترک کند که جایی برای خود در بین مسافران پاریس باز کرده باشد، اما انتظارات در آخرین مرحله رقابت‌های بوکس گزینشی المپیک پاریس هم برآورده نشد تا بوکس ایران بعد از دو دهه، سهمی در المپیک نداشته باشد، آن هم در شرایطی که همواره در هر هشت دوره قبل، یکی از شانس‌های کسب مدال ایران بود.
بوکس ایران پیش از انقلاب در پنج دوره المپیک حضور داشت و بعد از انقلاب نیز حضورش در بزرگ‌ترین رویداد ورزشی دنیا را از المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا از سرگرفت و در المپیک‌های ۱۹۹۶، ۲۰۰۰، ۲۰۰۴، ۲۰۰۸، ۲۰۱۲، ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ نماینده داشت. اما در پاریس، بوکس ایران تنها می‌تواند نظاره‌گر عملکرد بوکسور‌های جهان باشد چراکه آخرین امید بوکس ایران جهت حضور در پاریس با شکست دور از انتظار مهدی پرویزی برابر نماینده ساحل عاج از دست رفت. مهدی پرویزی نماینده وزن ۵۱ کیلوگرم ایران که با برتری مقابل نمایندگان آلمان و سریلانکا به داوید پنیا خورده بود، با قبول شکست مقابل حریف ساحل‌عاجی خود آخرین فرصت حضور ایران در المپیک ۲۰۲۴ را نیز بر باد داد.
همایون امیری، مربی بوکس ایران بی‌توجه به شوکی که ناکامی این رشته در کسب جواز حضور در المپیک به ورزش ایران به خصوص جامعه بوکس وارد کرده، مدعی است با نگرفتن سهمیه، دنیا به آخر نمی‌رسد: «مربی کوبایی کمتر از چهار ماه است تیم را در اختیار گرفته و در همین مدت کوتاه نیز تغییرات قابل مشاهده بود. همه می‌دانیم در این مدت کم نمی‌شود کار خاصی در بحث تکنیک و تاکتیک انجام داد. با وجود این فونتانا تلاش کرد از لحاظ بدنی و استقامتی تغییراتی ایجاد کند. هر چند موفقیت و پیشرفت در سایه اتحاد ایجاد خواهد شد و اکنون زمان آن است که خانواده بوکس کنار هم باشند، اما واقعیت این است که بوکس ایران نیاز به جوان‌گرایی و پوست‌اندازی دارد. با نگرفتن سهمیه، دنیا به آخر نرسیده است. مگر در المپیک‌های قبلی که سهمیه داشتیم، چه اتفاقی افتاد. اگر می‌خواستیم به المپیک برویم و فقط توریست باشیم که سودی نداشت. باید کار کنیم تا در المپیک بعدی، نتایج خوبی بگیریم.»
با وجود تمام مشکلاتی که امیری برمی‌شمارد، بی‌تردید کوتاه‌ماندن دست بوکسور‌های تیم‌ملی از کسب سهمیه المپیک بدترین عملکرد تاریخ بوکس ایران در مسیر المپیک است که روح‌الله حسینی، رئیس فدراسیون بوکس بابت آن از مردم عذرخواهی می‌کند: «این مسئله دلایلی دارد که باید در خصوص آن مفصل صحبت کرد، هر کاری که در توان‌مان بود، برای تیم ملی انجام دادیم. اما فونتانا تنها حدود چهار ماه است که تیم بزرگسالان را دست گرفته و در این مدت نمی‌توانست کار خاصی انجام دهد. با وجود این، اما از مردم، جامعه ورزش و خانواده بوکس به دلیل عدم‌کسب سهمیه، عذرخواهی می‌کنم. حرکتی را برای ساختن بوکس ایران آغاز کرده‌ایم که آن را ادامه خواهیم داد و در این مسیر قطعاً نقاط ضعفی داریم که حتماً آن‌ها را برطرف خواهیم کرد.»
